www.pereltje.nl

Iedereen heeft zowel vrouwelijke als mannelijke kenmerken in zich, die samen een totaal vormen en iemand een karakter en identiteit geven. Er is een balans. Doorgaans is die identiteit compatibel met de anatomie van de betrokken persoon. Dan is de balans compleet en kan de persoon zich voluit ontwikkelen tot het uiterste van de beschikbare vermogens.
Soms komt het echter voor dat er ergens in het complexe geheel een verstoring is van die balans. Dan merk je dat er tussen vrouw en man een heel spectrum is waarin mensen zich een plaats moeten weten te vinden. Het gaat dan om mensen die vele tientallen jaren bezig zijn om tot hun eigen identiteit door te dringen en vervolgens daar naar proberen te leven. Voor die mensen zijn er geen gebaande routes, ze moeten hun eigen spoor trekken
Uit mijn contacten heb ik wel eens begrepen dat zelfmoord de grootste bijwerking van transsexualiteit is. zelf vind ik dat in het kader van de balans die ik al genoemd heb, transsexualiteit slechts een deelgebied is. Genderdysphorie is dan een veel bredere term waarmee ongeveer alle balans verstoringen kunnen worden gevangen.
Het leren omgaan met een wat andere balans dan gemiddeld is niet eenvoudig, juist omdat de meeste (westerse / westers georienteerde) culturen uitgaan van twee uitersten van het gender spectrum. Kort gezegd, de meeste mensen kijken niet verder dan man of vrouw.
Tussen deze uitersten bestaan echter heel veel balans variaties. Eigenlijk heeft iedereen een unieke balans, ieder voor zich een eigen plaats op het gender spectrum. Een spectrum met aan beide uiteinden een cluster, waarbinnen de meeste mensen wel een plekje kunnen vinden. Echter tussen de clusters is een overgangsgebied dat zeker niet leeg is. Een grijs gebied van transgender identiteiten. Vlees noch vis zeg maar...
En dan is er ook nog anatomie. Het is de anatomie die voor ouders aanleiding is om een kind op te voeden in de richting van een balans variatie die wel ongeveer compatibel is met de anatomie van het kind (heb je een plassertje, wordt je als jongen opgevoed en heb je een heuveltje, wordt je als meisje grootgebracht). Bij de meeste mensen geeft dat geen probleem en is er niets aan de hand, maar als de persoonlijke balans tussen de clusters in ligt, heb je meestal een probleem. Dan komt het erop aan hoe flexibel de omgeving is.
Verkeer je in een omgeving waar de mensen geven om wie je bent, is er wel de flexibiliteit om goed met de gevonden balans om te gaan. Helaas kan je ook een starre omgeving treffen waarin uiterlijke schijn hooggehouden wordt. Er is dan veel minder ruimte om met een wat minder gebruikelijke balans naar voren te komen, hetgeen oplopende frustraties tot gevolg heeft. En vanuit die frustraties wordt een hoog zelfmoord percentage erg aannemelijk. Toch jammer.
Die balansclusters waar ik het over had zijn in het kader van dit epos 'hetero vrouw' en 'hetero man'. Voor alles wat buiten deze clusters valt, is er verminderde acceptatie naar mijn mening. Maar door toenemende blootstelling aan andere variaties, zal uiteindelijk de acceptatie verbeteren verwacht ik, maar onderbouwing met statistische gegevens heb ik niet. Wie durft zou ik zeggen.........

variaties binnen clusters

Zelfs binnen de clusters zijn er variaties te vinden. Er zijn culturen en subculturen die allemaal hun eigen maatschappelijk profilering hebben. Een profilering die zich uit in kleding, sierraden, haardracht en dergelijke. Met uiterlijkheden kunnen we ons identificeren met een bepaalde groepering of (sub) cultuur en zolang we met die identificatie binnen de (anatomisch bepaalde) cluster blijven is er betrekkelijk eenvoudig acceptatie voor te vinden.
Lastiger wordt het wanneer de balans buiten de grote clusters valt, misschien wel logisch, want er er zijn dan veel minder mensen die uit eigen ervaring begrijpen hoe die balans effect heeft op het dagelijks leven. En veel mensen hebben toch wel angst voor dingen die ze niet begrijpen. Het onbekende is misschien wel een bedreiging voor het eigen leven. Naar mijn bescheiden mening meestal onterecht

Persoonlijke balans. Best een complexe materie. Het omvat de psyche, de anatomie, maatschappelijke positie en misschien nog veel meer factoren, die allemaal een verstorende werking kunnen hebben op het totaal.


Prachtig allemaal. Zolang er maar geen anderen mee in hun waarde worden aangetast, heeft iedereen wat mij betreft alle recht om voor de eigen identiteit uit te komen. En als iemand met zichzelf in balans is, straalt dat direct uit en heeft het ook onmiddelijk (positieve) gevolgen voor het zelfvertrouwen. Er is kracht. En iemand met kracht, daar kun je toch moeilijk omheen.

fenna, augustus 2002